zondag 18 december 2011

Het lezen is 'Vurrukkulluk'

Voordat ik het boek begon te lezen, wist ik niet goed wat ik moest verwachten. Er stond geen tekst op de achterkant, maar uit de titel kon ik wel opmaken dat het boek niet al te serieus zou zijn.

Het leven is vurrukkulluk bevat verschillende verhaallijnen. Het gaat over Mees en Panda die elkaar ontmoeten en een relatie beginnen. Het gaat ook over Boelie, die graag een relatie met Etta wil, maar Etta is al getrouwd met Ernst-Jan. Het bevat ook het verhaal van de grijsaard, die moeilijk om kan gaan met de nieuwe maatschappij. Hij krijgt hiervoor hulp van Tjeerd Overbeek. Opvallend aan het boek is dat het vooral gaat over kinderen, maar deze kinderen gedragen zich erg volwassen.


Over schrijver Remco Campert
Remco Campert (1929) is dichter en schrijver van verhalen en romans. Hij maakte deel uit van de literaire stroming de Vijftigers. Zijn vader was de dichter Jan Campert. Jan Campert is de schrijver van het gedicht ‘Het Lied der Achttien Doden’. In het voorjaar van 1950 richt hij met Rudy Kousbroek het tijdschrift Braak op. Samen met Gerrit Kouwenaar, Jan Elburg en Hugo Claus zat Campert in de literaire beweging Vijftigers. Zij verzetten zich tegen de literaire tradities. Remco Campert is als dichter begonnen, maar al snel werden zijn verhalen langer en ging hij zich bezighouden met het schrijven van romans. Een bekend boek van Campert is ‘Het leven is vurrukkulluk’ uit 1961. In 1976 ontving hij de P.C. Hooft-prijs voor zijn poëzie. Enkele boeken van Remco Campert zijn ook verfilmd, zoals Het Gangstermeisje, dat in 1966 als film werd uitgebracht. Van 1986 tot 1995 hield Campert zich samen met Jan Mulder en Bart Chabot bezig met het voorlezen uit eigen werk in theaters. Zijn meest recente werk is ‘Een oud geluid’ dat in 2011 is uitgebracht.

Bron: Wikipedia

Als de dag van toen
Op de website van geschiedenis 24 is een documentaire te zien over het boek. In de documentaire is te zien hoe de jeugd zich in de jaren 60 gedroeg. Sinds die tijd is er veel veranderd. De jongeren in de jaren 60 voelde zich in de steek gelaten door de maatschappij en probeerden zich af te zetten tegen hun ouders. Ze hielden zich bezig met Rock ’n Roll, wat betekende dat ze genoten van de muziek van Elvis en eeuwig ruzie bleven maken over wie beter waren: The Beatles of The Rolling Stones. De jongeren brachten samen veel tijd door en begonnen ook de drugs te ontdekken. Langzaam begon de periode van de hippies te verdwijnen en begon in de jaren 70 de periode van de disco.


Taalgebruik

Voor wie het nog niet was opgevallen: Het taalgebruik van Remco Campert in het boek is erg apart. Campert spelt woorden in het boek vaak fonetisch, dat wil zeggen dat hij de woorden spelt zoals je ze uit spreekt. Ik denk dat hij dit gedaan heeft om wat meer humor in het verhaal te brengen. Het zet de lezer soms ook aan het denken, omdat je niet altijd meteen door hebt wat hij nou precies met een bepaald woord bedoeld. Hij gebruikt ook veel straattaal, wat het voor jongere lezers leuker maakt om het te lezen.

Hier volgen een aantal voorbeelden van woorden uit het boek die opvallend zijn:

Teerst: Dit wordt gebruikt voor ‘Het Eerst’.
Zoete Zestien: Sweet Sixteen
2 van ¼ tje: In dit geval gaat het over 2 ijsjes die 25 cent kosten.\
Marry-You-Anna: Marihuana, Hier wordt een stukje Engelse taal gebruikt.
Giegullen: Giechelen. Hier wordt de uitspraak van het woord gebruikt voor de spelling.
Dzjojrijden: Joyrijden. De uitspraak van het woord wordt gebruikt voor de spelling.
Wasdom: Volwassenheid


Mijn Mening

Ik vind dat het boek leuke en minder leuke kanten heeft. Het taalgebruik vind ik meer dan irritant. De manier van spellen voegt niks toe aan het verhaal en maakt het lezen alleen maar moeilijker. De verhaallijnen zijn vaag en het is steeds niet duidelijk waar het nou echt over gaat. Aan de andere kant blijft telkens de interesse waar het nou precies naar toe gaat. Ik denk dat het boek duidelijk de kloof tussen de jongeren en de volwassenen aangeeft. Het boek is best aardig en heeft grappige momenten, maar over het algemeen was het lezen niet ‘vurrukkulluk’.

Vossenjacht

Wie kent hem niet: Reinaert de Vos. De vos is elk dier telkens te slim af met zijn sluwe streken. In het verhaal komen veel verschillende standen voor. De standen zijn: boeren, geestelijkheid, adel.

Op deze verschillende standen wordt veel kritiek geleverd in het verhaal. De boeren worden neergezet als dom en onwetend. De geestelijkheid wordt op veel verschillende manieren belachelijk gemaakt. Zo wordt de penis van een pastoor er afgebeten. In die tijd was de geestelijkheid erg belangrijk, en dit was voor de mensen toen dus erg grappig. De adel wordt neergezet als dom en rijk. De koning bijvoorbeeld behoort tot de adel. De koning wordt als dom neergezet, omdat Reinaert hem steeds voor de gek blijft houden.

Kenmerkend voor het verhaal van Reinaert is dat er veel kritiek wordt gegeven. De dieren gedragen zich het ene moment als mensen en het andere moment als dieren. Kritiek leveren op de maatschappij was veel makkelijker en minder gevaarlijk als je het in de vorm van dieren deed, in plaats van mensen.

Tegenwoordig is het verhaal van Reinaert nog steeds erg populair. Het schrijven van verhalen is nog steeds een goede manier om kritiek te leveren. Je zou bijvoorbeeld nog steeds kritiek kunnen geven op Julian Assange.

Een gebeurtenis die recentelijk in onze samenleving plaatsvond is dat Julian Assange geheime documenten openbaar maakte op WikiLeaks. Veel regeringen van verschillende landen waren hier niet blij mee, de Verenigde Staten in het bijzonder. Geheime legerbasissen en andere documenten die regeringen liever geheim hielden, zijn nu openbaar gemaakt. Julian Assange heeft ook een grote groep aanhangers die vinden dat overheden gewoon eerlijk moeten zijn.
Wat Julian Assange heeft gedaan is niet strafbaar volgens Europese wetten maar volgens de Amerikaanse wet wel, hij maakt namelijk staatsgeheimen openbaar. Wat nu overduidelijk het geval is en wat ik verschrikkelijk vind is dat hij nu wordt vervolgd voor verkrachting/aanranding. Iedereen in de hele wereld weet dat dit niet het geval is, het is gewoon een smoes om hem toch in de gevangenis te krijgen. Iedereen weet ook dat Julian Assange geen schijn van kans heeft in de rechtbank van Engeland, hij wordt namelijk toch wel veroordeeld ook al zijn er geen echte bewijzen.

Dit bewijst maar weer dat er hogere machten zijn en het gewone volk machteloos moet toekijken en braaf zijn mond houdt. Je zou de hogere machten die wij niet direct zien, kunnen vergelijken met de koning in het verhaal van Reinaert de Vos, de koning heeft kan iedereen veroordelen als hij dat wil, zonder dat het volk enigszins invloed heeft op de uitspraak. Ik vind dat Julian Assange een held is en een standbeeld moet krijgen i.p.v. onterecht veroordeeld worden voor zogenaamde verkrachting. Ik word ziek van het machtige Amerika die hem maar al te graag wil hebben, zij hebben de wereldmacht en spelen overal de baas.