zondag 18 december 2011

Het lezen is 'Vurrukkulluk'

Voordat ik het boek begon te lezen, wist ik niet goed wat ik moest verwachten. Er stond geen tekst op de achterkant, maar uit de titel kon ik wel opmaken dat het boek niet al te serieus zou zijn.

Het leven is vurrukkulluk bevat verschillende verhaallijnen. Het gaat over Mees en Panda die elkaar ontmoeten en een relatie beginnen. Het gaat ook over Boelie, die graag een relatie met Etta wil, maar Etta is al getrouwd met Ernst-Jan. Het bevat ook het verhaal van de grijsaard, die moeilijk om kan gaan met de nieuwe maatschappij. Hij krijgt hiervoor hulp van Tjeerd Overbeek. Opvallend aan het boek is dat het vooral gaat over kinderen, maar deze kinderen gedragen zich erg volwassen.


Over schrijver Remco Campert
Remco Campert (1929) is dichter en schrijver van verhalen en romans. Hij maakte deel uit van de literaire stroming de Vijftigers. Zijn vader was de dichter Jan Campert. Jan Campert is de schrijver van het gedicht ‘Het Lied der Achttien Doden’. In het voorjaar van 1950 richt hij met Rudy Kousbroek het tijdschrift Braak op. Samen met Gerrit Kouwenaar, Jan Elburg en Hugo Claus zat Campert in de literaire beweging Vijftigers. Zij verzetten zich tegen de literaire tradities. Remco Campert is als dichter begonnen, maar al snel werden zijn verhalen langer en ging hij zich bezighouden met het schrijven van romans. Een bekend boek van Campert is ‘Het leven is vurrukkulluk’ uit 1961. In 1976 ontving hij de P.C. Hooft-prijs voor zijn poëzie. Enkele boeken van Remco Campert zijn ook verfilmd, zoals Het Gangstermeisje, dat in 1966 als film werd uitgebracht. Van 1986 tot 1995 hield Campert zich samen met Jan Mulder en Bart Chabot bezig met het voorlezen uit eigen werk in theaters. Zijn meest recente werk is ‘Een oud geluid’ dat in 2011 is uitgebracht.

Bron: Wikipedia

Als de dag van toen
Op de website van geschiedenis 24 is een documentaire te zien over het boek. In de documentaire is te zien hoe de jeugd zich in de jaren 60 gedroeg. Sinds die tijd is er veel veranderd. De jongeren in de jaren 60 voelde zich in de steek gelaten door de maatschappij en probeerden zich af te zetten tegen hun ouders. Ze hielden zich bezig met Rock ’n Roll, wat betekende dat ze genoten van de muziek van Elvis en eeuwig ruzie bleven maken over wie beter waren: The Beatles of The Rolling Stones. De jongeren brachten samen veel tijd door en begonnen ook de drugs te ontdekken. Langzaam begon de periode van de hippies te verdwijnen en begon in de jaren 70 de periode van de disco.


Taalgebruik

Voor wie het nog niet was opgevallen: Het taalgebruik van Remco Campert in het boek is erg apart. Campert spelt woorden in het boek vaak fonetisch, dat wil zeggen dat hij de woorden spelt zoals je ze uit spreekt. Ik denk dat hij dit gedaan heeft om wat meer humor in het verhaal te brengen. Het zet de lezer soms ook aan het denken, omdat je niet altijd meteen door hebt wat hij nou precies met een bepaald woord bedoeld. Hij gebruikt ook veel straattaal, wat het voor jongere lezers leuker maakt om het te lezen.

Hier volgen een aantal voorbeelden van woorden uit het boek die opvallend zijn:

Teerst: Dit wordt gebruikt voor ‘Het Eerst’.
Zoete Zestien: Sweet Sixteen
2 van ¼ tje: In dit geval gaat het over 2 ijsjes die 25 cent kosten.\
Marry-You-Anna: Marihuana, Hier wordt een stukje Engelse taal gebruikt.
Giegullen: Giechelen. Hier wordt de uitspraak van het woord gebruikt voor de spelling.
Dzjojrijden: Joyrijden. De uitspraak van het woord wordt gebruikt voor de spelling.
Wasdom: Volwassenheid


Mijn Mening

Ik vind dat het boek leuke en minder leuke kanten heeft. Het taalgebruik vind ik meer dan irritant. De manier van spellen voegt niks toe aan het verhaal en maakt het lezen alleen maar moeilijker. De verhaallijnen zijn vaag en het is steeds niet duidelijk waar het nou echt over gaat. Aan de andere kant blijft telkens de interesse waar het nou precies naar toe gaat. Ik denk dat het boek duidelijk de kloof tussen de jongeren en de volwassenen aangeeft. Het boek is best aardig en heeft grappige momenten, maar over het algemeen was het lezen niet ‘vurrukkulluk’.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten